6. Bölüm, Pavlus'un Korintlilere birinci mektubu
7. Bölüm
Evlilik konusu
Şimdi yazdığınız konulara gelelim. Erkeğin evlenmemesi iyidir.
2Ama cinsel ahlaksızlıkların yaygınlığından ötürü her erkeğin bir
karısı, her kadının bir kocası olsun. 3Erkek karısına, kadın da
kocasına hakkını versin. 4Kadının bedeni kendine değil, kocasına
aittir. Aynı şekilde, erkeğin bedeni kendine değil, karısına
aittir. 5İki tarafın onayıyla ve geçici bir süre için kendinizi
duaya vermekten başka bir nedenle birbirinizi reddetmeyin. Sonra
yine birleşin ki, Şeytan kendinizi denetleyemediğinizden dolayı
sizi ayartmasın.
6Bunu bir buyruk olarak değil, bir uzlaşma yolu olarak
söylüyorum. 7Bütün insanların benim gibi olmalarını dilerdim. Ama
kiminin şöyle, kiminin böyle, herkesin Tanrı'dan payına düşen bir
ruhsal armağanı vardır.
8Yine de evlenmemiş olanlara ve dul kadınlara şunu söyleyeyim,
benim gibi kalsalar onlar için iyi olur. 9Ama kendilerini
denetleyemiyorlarsa, evlensinler. Çünkü şehvetle yanmaktansa
evlenmek daha iyidir.
10Evli olanlara ise şunu buyuruyorum, daha doğrusu Rab buyuruyor:
kadın kocasından ayrılmasın. 11Ayrılırsa, ya kocasız kalsın, ya da
kocasıyla barışsın. Erkek de karısını boşamasın.
12Diğerlerine Rab değil, ben şöyle diyorum: eğer bir kardeşin
karısı iman etmemişse, ama kendisiyle yaşamaya razıysa, kocası onu
boşamasın. 13Bir kadının kocası iman etmemişse, ama kendisiyle
yaşamaya razıysa, karısı onu boşamasın. 14Çünkü iman etmemiş koca,
karısının aracılığıyla, iman etmemiş kadın da imanlı kocasının
aracılığıyla kutsanır. Aksi halde çocuklarınız kutsanmamış olurdu.
Şimdiyse kutsaldırlar. 15İman etmeyen ayrılırsa ayrılsın. Kardeş ya
da kızkardeş böyle durumlarda özgürdür. Tanrı sizi barış içinde
yaşamaya çağırdı. 16Ey kadın, kocanı kurtarıp kurtaramayacağını
nereden biliyorsun? Ey erkek, karını kurtarıp kurtaramayacağını
nereden biliyorsun?
Aldığınız çağrıya göre yaşayın
17Ancak herkes Rab'bin kendisi için belirlemiş olduğu duruma
uygun olarak, Tanrı'dan aldığı çağrıya göre yaşasın. Bunu bütün
inanlı topluluklarına buyuruyorum. 18Bir kimse sünnetliyken mi
çağrıldı, sünnetsiz olmasın. Bir kimse sünnetsizken mi çağrıldı,
sünnet olmasın. 19Sünnetli olup olmamak önemli değildir. Önemli
olan, Tanrı'nın buyruklarını yerine getirmektir. 20Herkes ne durumda
çağrıldıysa, o durumda kalsın. 21Köleyken mi çağrıldın, üzülme. Ama
özgür olabilirsen, fırsatı kaçırma! 22Rab'bin çağrısını aldığı zaman
köle olan kimse, şimdi Rab'bin azatlısıdır. Özgürken çağrılmış olan
da Mesih'in kölesidir. 23Bir bedel karşılığı satın alındınız,
insanlara köle olmayın. 24Kardeşler, herkes ne durumda çağrıldıysa,
Tanrı önünde o durumda kalsın.
Evli olmayanlar
25Kızlara gelince, Rab'den onlarla ilgili bir buyruk almış
değilim. Ama Rab'bin merhameti sayesinde güvenilir biri olarak
düşündüklerimi söylüyorum. 26Öyle sanıyorum ki, şimdiki sıkıntılar
nedeniyle insanın olduğu gibi kalması iyidir. 27Karın varsa,
boşanmayı isteme. Karın yoksa, kendine eş arama. 28Ama evlenirsen,
günah işlemiş olmazsın. Bir kız da evlenirse, günah işlemiş olmaz.
Ne var ki, evlenenlerin bu yaşamda sıkıntıları olacaktır. Ben sizi
bu sıkıntılardan esirgemek istiyorum. 29-31Kardeşler, şunu demek
istiyorum, zaman daralmıştır. Bundan böyle, karısı olanlar karıları
yokmuş gibi, yas tutanlar yas tutmuyormuş gibi, sevinenler
sevinmiyormuş gibi, mal alanlar malları yokmuş gibi, dünyadan
yararlananlar alabildiğine yararlanmıyormuş gibi olsunlar. Çünkü
dünyanın şimdiki hali geçicidir.
32Kaygısız olmanızı istiyorum. Evli olmayan erkek, Rab'bi nasıl
hoşnut edeceğini düşünerek Rab'bin işleri için kaygı çeker. 33Ama
evli erkek karısını nasıl hoşnut edeceğini düşünerek dünya işleri
için kaygı çeker. Böylece ilgisi ikiye bölünür. 34Evli olmayan kadın
ya da kız hem bedence hem de ruhça kutsal olmak amacıyla Rab'bin
işleri için kaygı çeker. Ama evli kadın, kocasını nasıl hoşnut
edeceğini düşünerek dünya işleri için kaygı çeker. 35Bunu sizin
kendi iyiliğiniz için söylüyorum, özgürlüğünüzü kısıtlamak için
değil. Dikkatinizi dağıtmadan, Rab'be adanmış olarak ve O'na
yaraşır biçimde yaşamanızı istiyorum.
36Bir kimse kızına karşı haksız davrandığını sanıyorsa, kızın
yaşı geçiyor ve evlenmesi gerekiyorsa, o kimse istediğini yapsın,
kızını evlendirsin; günah işlemiş olmaz. 37Ama zorunluluk altında
bulunmayan, yüreğinde kararlı ve isteğini yerine getirebilecek
durumda olan kişi, kızını evlendirmemeye yüreğinde karar verirse,
iyi eder. 38Kısacası, kızını evlendiren iyi eder, evlendirmeyen ise
daha da iyi eder.
39Bir kadın, kocası yaşadıkça kocasına bağlıdır. Kocası ölürse,
kadın dilediği kimseyle evlenmekte özgürdür; yeter ki, o kimse
Rab'be ait olsun. 40Ama dul kadın, olduğu gibi kalırsa daha mutlu
olur. Ben böyle düşünüyorum ve sanırım bende de Tanrı'nın Ruhu
vardır.
8. Bölüm, Pavlus'un Korintlilere birinci mektubu